دوران ساساني
از صنعت قاليبافي ايران در زمان ساسانيان يادگاري در دست نيست جز روايتهايي در نوشته هاي پراكنده . در سالنامهٔ چيني (سوئي سو Sui -Su ) (مربوط به سالهاي ۵۹۰ – ۶۱۷ برابر با سالهاي ۵ -۳۲) قالي از جمله فرآورده هاي ايران شمرده شده است . در جنگ هراكليوس شاهنشاه روم شرقي با خسروپرويز و پيروزي وي و غارت شهر تيسفون در اوايل سدهٔ هفتم ميلادي (۶۲۸ ميلادي)، از جمله اشياء غارت شده از ايران از “قاليهاي نرم” نيز ياد شده است.
همچنين اين روايت وجود دارد كه بر “تخت طاقديس” (طاق كسري در تيسفون) دز زمان خسروپرويز، فرشي با طرح باغ كه نمودار چهار فصل سال بوده، گسترده ميشده است. مؤلف تاريخ طبري اسم اين قالي را بهار خسرو يا “موقع بهار خسرو” ذكر مي كند. در وصف اين قالي كه آن را با قالي بهارستان يكي ميدانند آمده است كه نقشهٔ آن مانند باغي بود در فصل بهار كه با گلهاي رنگارنگ و درختان پر برگ و همچنين با نگارهٔ حوض آب و جويهايي در وسط آن و مرغابيهاي نشسته بر كنارههاي جوي، آذين شده بود. زمينهٔ قالي از نخهايي سيمين و زرين بافته شده بود و برگ درختان و گلهاي آن از ابريشم روشن بود. اين فرش كه گفته مي شود گوهرنشان بوده است
دوشنبه ۰۷ اسفند ۹۶ | ۱۴:۰۱ ۱۲۴ بازديد
تا كنون نظري ثبت نشده است