قدمي ترين و اصيلترين طرح

اين طرحها از قدمي ترين و اصيلترين طرح ها در فرشبافي ايران بوده است و مخلوق ذهن قاليبافان بومي است. طبيعت و محيط زندگي آنها به ساده ترين شكل در طرح اين فرشها منعكس شده است. از نقشه هاي منظم و مدرون پيروي نمي شود و داراي زيبايي دلپسندي است.
طراحان فرش اين طرح را از منطقه اي به منطقه ديگر منتقل كرده اند چنانكه از غربي ترين نقطه ايران به شرقي ترين منطقه راه يافته است.
گروه هاي فرعي اين طرحها اغلب منسوب به نقاطي است كه طرح ابتدا در آنجا رواج پيدا كرده است يا به نام اشخاصي است كه داراي نفوذ محلي بوده اند يا سفارش بافت آن را داده اند. نامهاي معروف و قديمي اين گروه عبارتند از هيبت لو (مربوط به فارس و آباده)، قشقايي بته، افشاري، خاتوني، اردبيل، مزلقان، خمسه، ساوه، تفرش، هريس، مهربان، گوراوان، زنجان و مشكين شهر، بختياري، كردي، يلمه، گبه (خودرنگ)، سيستان، فردوس، سالارخاني، يعقوب خاني، سنگ چوبي، علي ميرزائي، جان بيگي، جانمازي، جوين، موسي آباد، بلوچستان، ويس، قرجه، سنه و دسته گل.