اشكال هندسي همانند آنچه كه امروزه در برخي از قاليچه هاي كردي نقش مي شود. در همين زمينه، دو مجسمه سفالين اسب در دست است كه يكي در سال ۱۳۲۸ در شوش بوسيله دكتر “گيرشمن” (Roman Girsman) كشف شده است كه تاريخ آن به قرن هشتم پيش از ميلاد مي‌رسد و محل كشف ديگري در ماكو است كه تاريخ آن متعلق به هزاره دوم پيش از ميلاد است. در هر دو
اسبقطعهٔ فرشي به جاي زين است كه به عقيدهٔ گيرشمن، نگاره‌هاي آن كهنترين نمونهٔ نقش فرش ايران، نقش نمدزين مجسمهٔ شوش در يك سو تصوير دو گراز در حال تاخت در نيزار را نشان مي دهد و در سوي ديگر، دو گراز در دو طرف نگاره‌هاي مربع شكل را (كه به نوشته گيرشمن ، اين مربع در گذشته براي نمودن آب كشيده مي شده است) ، افزون بر گرازها در هر دو سو نيز يك مرغ ماهيخوار در حال پرواز ديده مي شود. نقش نمدزين اسب ماكور، حيواني است مانند سگ شكاري با آهو و پرندگان و گل و بتونه .
دوشنبه ۰۷ اسفند ۹۶ | ۱۳:۵۷ ۱۰۶ بازديد
تا كنون نظري ثبت نشده است